Nauczyciel fizyki i elektroniki, harcmistrz; zamordowany w Piaśnicy. Urodził się 15.08.1893 w Mniszkowie k. Opoczna. Po zdaniu matury podjął studia na wydziale chemii technicznej Politechniki Lwowskiej, które ukończył w 1925. W latach studenckich był aktywnym działaczem harcerskim, a w latach 1926-1930 nauczycielem fizyki w państwowym gimnazjum klasycznym w Kościerzynie. Następnie przeniósł się do Gdyni, gdzie pracował jako wykładowca fizyki i elektroniki w Państwowej Szkole Morskiej i Prywatnym Gimnazjum Ojców Jezuitów w Orłowie. Równocześnie pełnił też inne obowiązki, był zaprzysiężonym rzeczoznawcą artykułów chemicznych w porcie gdyńskim i od marca 1930 do 1935 komendantem utworzonego wówczas Hufca Morskiego; posiadał stopień harcmistrza. We wrześniu 1939 walczył w obronie Gdyni. 25 września został aresztowany i osadzony w podobozie Stutthofu w Nowym Porcie, skąd po kilku dniach wywieziono go na roboty rolne do Nidowa. Tu odnalazło go gestapo i ślad po nim zaginął. Przypuszcza się, że został zamordowany w lasach piaśnickich. Z inicjatywy Witolda Komockiego w reaktywowanej zaraz po wojnie Państwowej Szkole Morskiej drużynie harcerskiej nadano jego imię. Jego nazwisko znajduje się na pomniku w Gdyni przy ul. Świętojańskiej wzniesionym ku czci gdyńskich harcerzy poległych i zamordowanych w czasie II wojny światowej.
/źródło: Encyklopedia Gdyni/
